۱.کسی رو دوست دارم که نمی فهمه،گیج شده،شخصیتش رو زیر پاش له کرده!همه خانوادش رو به شوهرش فروخته،فکر می کنه همه دارند بهش دروغ میگن جز شوهرش.ظلمی رو که همسرش در حقش می کنه رو درک نمی کنه.من دوسش دارم با اینکه اون خودش رو اصلا دوست نداره!
2.کسی رو دوست دارم که با محبته اما محبت کردن بلد نیست،پیره اما کارای بچگانه میکنه،سختی زیاد داده و سختی زیاد کشیده!اما من دوسش دارم،با همه بد اخلاقیاش و از روزی که بخواد تنهام بزاره می ترسم.
3.کسی رو دوس دارم که خیلی دوسم داره،خیلی هوامو داره،خیلی مواظبمه،اون میگه اونقدرا که خودش منو دوس داره،من دوسش ندارم،اما اشتباه فکر می کنه،من دوسش دارم فقط فکر می کنم در کنار این دوست داشتنه یه جور احساس انجام وظیفه وجود داره در مقابل قولی که به مادر بزرگش داده!
4.دو نفرند که نسبتشون با من یکیه،خیلی هم دوست داشتنی اند،خیلی! اما خونوادشون با من خوب نیستند! انقدر این دو تا رو دوست دارم که الان دلم براشون یه ذره شد!
5.یکی رو دوس دارم که دوس نداره بوسش کنم،ولی من بلاخره یه روز بوسش میکنم،اینو قول میدم!
6.یه خانومی رو هم دوست دارم که خیلی خانومه،یه روزی محبتاش رو جبران می کنم،این خانوم مادر همون پسر مهربونست!
بازم هستند ادمای دیگه ای که دوسشون دارم،اما بعضی وقتا می خوامشون بعضی وقتا نه!
هفتمین نفری هم که خیلی دوسش دارم و همیشه دلم براش تنگه،الگوی خوبی و پاکی و مهربونی و صبره تو زندگیم،اما نیست،دیگه نیست!
حقیقت گرا نیز گاه به رویا گرفتار می اید،
رویای حیاتی دیگر
حیاتی صلح امیز تر
حیاتی که سر اغاز شدن دارد
حیاتی دیگرگون شده
و رویاهایی به مثابه حقیقت
و قطراتی که سنگ را تواند سفت!
گاه ارزو می کنم زورقی باشم برای تو
تا بدان جا برمت که می خواهی.
زورقی توانا
به تحمل باری که بر دوش داری
تمامی دینم به دنیای فانی
شراره ی عشقی که شد زندگانی
به یاد یاری خوشا قطره اشکی
به سوزعشقی خوشا زندگانی
(اجرای محسن نامجو)