نداشتن ها همیشه تو زندگی ادمو رنج میده...............
فرقی نمیکنه این نداشته ها چیه،مهم اینه که نیستند......
مهم اینه گاه وبیگاه فکرت میره به سمتشون...
مهم اینه که بازگو کردن نداشته هات برای دیگران سخته... دیگرانی که دوسشون داری اما مطمئن نیستی که به حرفات دل بدند...!
اما تا کی میخوای به ندارم هات ادامه بدی؟!
دست بکش از این در جا زدن ها...
ذهنتو ازاد کن................
زندگیت رو با جورچین داشته هات بساز...
قرار نیست تا همیشه منتظر قطعه های گم شده بمونی....شاید اونا فقط حاشیه پازل رو می ساختند و بس...!
یادت باشه تیکه های اسمون پازلت هنوز گم نشده
کاملش کن.......منتظره!
این پستتو بیشتر از هزار بار خوندمش و هر دفعه یه برداشتی کردم!
قلم زیبایی داری بانو!
شاد زی
امیدوارم برداشت هات پلیدانه نباشه!
استاد ما شمایی خانومی