خورشید جاودانه می درخشد در مدار خویش ماییم که پا جای پای خود می نهیم و غروب می کنیم هر پسین این روشنای خاطر آشوب در افق های تاریک دوردست نگاه ساده فریب کیست که همراه با زمین مرا به طلوعی دوباره می کشاند ؟ ای راز ای رمز ای همه روزهای عمر مرا اولین و آخرین

_{پ.ن:بازم  همون ساده ی دوشت داشتنی.....خیلی از شعراشو دوست دارم ولی اگه اینجا بیارم همه احساساتم لو میره!!!}